درد دل مادرانه

نازگل مامان سلام

دختر گلم مامان بمیره واست که برفک دهانت هنوز خوب نشده. یعنی خوب میشه ها اما دوباره سر و کله ش پیدا میشه... هرکی دیگه هم که جای تو باشه با این دهن نمیتونه چیزی بخوره دیگه تو که نازدار خانومی... وای مامانی... دهنت که اینجوری بود بیشتر برات میدوشیدم مبادا گرسنه بمونی نازنینم... اخه مک زدن برات سخت بود.. اما نمیدونستم دیگه سینه م را نمیگیری.. این چندوقت روزا سینه موئ نمیگرفتی و فقط شبا می می میخوردی... این دو روزه عزمم را جزم کردم که دیگه با شیشه بهت ندم، چه شیر خودم و چه شیر کمکی... اما .. کی میتونه نگاه تو را ببینه و تسلیم نشه؟ کی میتونه گریه های تو را ببینه که انگاری داری التماس کنی و مقاومت کنه؟  خدا را شکر امروز و امشب کمی می می خوردی.. دهانت هم بهتره..

میدونی سرونازم؟ امشب بابایی داشت باهات حرف میزد و ازت داشت قول میگرفت که می می مامانی را بخوری، یهویی گریه م گرفت.  گفتم بابایی بهش بگو اگه می می مامانی را نخوره شیر مامان خشک میشه بعد که همه ی هم سن و سالاش وای میسن جلوی مامانشون و میخوان میمی بخورن، گل خانمی ما می می نداره بخوره.. خدا خودش کمک کنه.. به تو توان مکیدن بده وئ علاقه به شیر خوردن از می می، به مامانی هم یه عالمه شیر خوشمزه و توانایی این که بتونه دور تو تاب بخوره و همه جوره در خدمتت باشه..

راستی دختر خوبم، گردن گرفتن ت در حد یه بچه سه ماهه خوب و رضایت بخشه. سرت را در امتداد بدن ت به صورت ایستاده میتونی نگه داری(خیلی وقته) به اطراف هم تک.ون میدی. دمر هم که میذارمت علاوه بر سرت، سر شونه هات را هم میاری بالا. واسه عروسی دختر عمه ت(تازه ٤٠ روزت تموم شده بود) هم میتونستی سرت را بچرخونی ولی گردن سفت نکرده بودی. وای مامان با همه ی سختی هاش داری بزرگ میشی... همه ی کارهایی که میکنی روی جدول رشد نوزادان خوبه . خیلی هاش هم مهارت های پیشرفته تره که تو داری..

رها خانمم ناز بودی نازتر شدی... حسابی هم بغلی شدی.. میگی منو سرشونه راه ببرین.. تا وایمیسیم یا میایم ببشینیم میزنی زیر گریه. قربونت برم که اینقدر باهوشی. برات کتاب که میخونیم خیلی خوب  توجه میکنی. قربون دختر اهل مطالعه م بشم. به غیر از آغون و آغان یه صداهای دیگه ای هم از خودت در میاری. مثل ما، کو، خ، ن... با صدای بلند هم میخندی. بلندتر از قبل. فقط کافی یه سرحال باشی. خبری از دل درد و برفکو گرسنگی نباشه اونوقته که به درز دیوار هم میخندی. دیروز که خونهی  عزیز جون بودیم همینطوری که باهات حرف میزدم بلند بلند میخندیدی.. قربون ت برم که اینجوری دلبری میکنی ازم..

این شعر و که برات میخونم ذوق زده میشی:

سلام. سلام.

چی چی آوردی برام؟ چی چی آوردی برام؟

شادی آوردی برام. خوشحالی اوردی برام.

صفا آوردی رها خانوم.. خوش اومدی رها خانم

قدم رنجه کرده دخترم.. قدم رو چشمای ما گذاشته دخترم..

برات  گل گلدون منو میخونم. اون تبرانه هه که میگه با لبات قهرم با چشات قهرم م میخونم واست. گلی لالایی قشنگ که با شنیدن شون آروم میشی...

دخترم وزن گیری ت تعریفی نبوده این دو ماه. ولی بازم خدا را شکر. خدا را شکر که به قول قدیمیا بند جون ت قایم ه. انشاالله حالا که داره دهانت بهتر میشه شیر خوردن ت هم بهتر شه مامان..

راستی مامانی بعدا اگه بزرگ شدی و دیدی من تو یعکسای بچگی ت نیستم ناراحت نشیا. من و تو بیشتر روز را با هم تنهاییم.. منم نمیتونم از دوتایی مون عکس بندازم.. بابایی گل مون هم زیاد اهل عکس گرفتن نیست و دلشم درسته که مامانی از گل دختر خونه حسابی عکس گرفته..... البته اگه بهش بگی دیگه ول کن نیستا و هی چیک و چیک عکس میگیره ازمون..

لپ آلوچه ی مکن خودمو دارم کنترل میکنم که نیام بخورم ت

فدای تو دختر گلم

اين هم يه عكس از يك هفتگي ت مامان ببين چه كوچولو بودي.. چه لبخندي هم داشتي مامان به قربونت بره..