162 روزگي رها
سلام نازنين رهايم دختر گلم كه گرماي خانه ي مايي سلام.. نازنين من كه شيطنت هايت دل از من و بابايي و هر كه دوستت دارد مي برد سلام. خوابيده اي و من اينجام تا از تو بنويسم. ديگر طاقباز ماندن ت مشكل است. فرز شده اي در دمر شدن. يا طاقباز كه هستي كمرت را مي آوري بالا كه برم داريد؛ كه نميخواهم روي زمين باشم. ديگر نميشود تو را در كرير گذاشت و كنارت نبود. اگر دلت نخواهد در كرير نمي ماني. خودت را انگار كه به زمان و زمين بزني هي بالا و پايين ميكني و تكان ميدهي. دمر كه ميشوي دست مياندازي به هرچه پيش روي توست. كمي هم به صورت دمر ميچرخي. البته هنوز خيلي نيست. شايد حدود 10 درجه. توي دلم كه هستي يهو سرت را ميآوري بالا و انگاري كه پيدايم كرده باشي، نگ...
نویسنده :
مامان رها
9:52